عدم تطابق نقدینگی بین دارایی ها و بدهی ها همچنان یک آسیب پذیری اساسی در صندوق های سرمایه گذاری باز است.[1] عدم تطابق در صورتی بوجود می آید که وجوه گزینه بازپرداخت های کوتاه مدت را به سرمایه گذاران خود می دهد ، در عین حال سرمایه گذاری در دارایی هایی که به راحتی نمی توانند در مدت کوتاهی نقدینگی شوند. شواهد موجود نشان می دهد که عدم تطابق نقدینگی بزرگتر باعث می شود که بودجه برای پاسخگویی ناگهانی و بازخرید بزرگ از سرمایه گذاران ، افزایش خطر فروش دارایی های پرویکلیکال و تعلیق صندوق در پاسخ را دشوارتر کند. این می تواند بر سایر سرمایه گذاران و بازارهای اساسی تأثیر منفی بگذارد.[2]
در سال 2017 ، هیئت ثبات مالی (FSB) به اندازه فزاینده بخش صندوق سرمایه گذاری و این نگرانی مبنی بر افزایش خطرات ثبات مالی با انتشار توصیه های سیاست برای رفع آسیب پذیری های ساختاری مربوط به فعالیت های مدیریت دارایی ، پاسخ داد.[3] توصیه ها با هدف کاهش عدم تطابق نقدینگی و فعال کردن وجوه برای مقابله بهتر با شوک های نقدینگی با اتصال نقدینگی دارایی های صندوق به شرایط رستگاری ارائه شده برای تأمین اعتبار سرمایه گذاران. به طور خاص ، توصیه FSB 3 مقامات را ترغیب می کند تا الزامات یا راهنمایی هایی را ارائه دهند و بیان کنند که دارایی های صندوق ها و استراتژی های سرمایه گذاری باید با شرایط و ضوابط حاکم بر بازپرداخت واحد صندوق ، از جمله در دوره های استرس سازگار باشد.
این جعبه توسعه اخیر عدم تطابق نقدینگی را برای نمونه گسترده ای از صندوق های اوراق بهادار باز منطقه یورو که بازپرداخت روزانه را ارائه می دهد و در دارایی های کمتر مایع تا درجات مختلف سرمایه گذاری می کند ، ارزیابی می کند. به طور خاص ، این جعبه با هدف روشن کردن اینکه آیا عدم تطابق نقدینگی و آسیب پذیری های مرتبط با آن کاهش یافته است ، از زمان انتشار توصیه های FSB در سال 2017 ، با تمرکز ویژه بر بحران Coronavirus (COVID-19).
در طول همه گیر ، بسیاری از صندوق های اوراق قرضه باز ، به ویژه آنهایی که دارای عدم تطابق نقدینگی ساختاری نسبتاً بزرگ و قرار گرفتن در معرض بیشتر در معرض ریسک اعتباری هستند ، با فشارهای قابل توجهی روبرو شده اند. نمودار A (پانل A) نشان می دهد که وجوه سرمایه گذاری شده در اوراق قرضه مایع کمتر ، مانند اوراق بهادار بازده بالا یا در حال ظهور ، در مارس 2020 با خروج شدیدتر از صندوق های اوراق قرضه حاکمیتی روبرو شده اند که مایع تر به حساب می آیند. در پاسخ به شوک در سطح بازار ، صندوق های سرمایه گذاری درگیر فروش دارایی های پرویکلیکال است که در بسیاری از موارد از جریان های خروجی فراتر رفته و از این طریق به استرس گسترده تر بازار کمک می کند.[4]
صندوق های اوراق قرضه مختلط همچنین می توانند در صورت سرمایه گذاری در دارایی های کمتر مایع ، به استرس در سطح بازار کمک کنند ، و این نشان می دهد که نظارت بر نظارت بر عدم تطابق نقدینگی به مجموعه گسترده تری از بودجه مهم است. در پایان سال 2021 ، بخش صندوق های متقابل اوراق بهادار منطقه یورو 2. 3 تریلیون یورو در کل دارایی های خالص را تشکیل می داد ، که از این تعداد 170 میلیارد یورو توسط صندوق های حاکمیت ، 330 میلیارد یورو توسط صندوق های شرکت های درجه یک سرمایه گذاری ، 240 میلیارد یورو توسط بالا نگه داشته شده است. وجوه بازده و 220 میلیارد یورو با صندوق های اوراق بهادار در حال ظهور.[5] صندوق های اوراق قرضه مختلط تقریباً 1. 3 تریلیون یورو در کل دارایی های خالص-بیش از نیمی از دارایی های مدیریت شده توسط تمام صندوق های اوراق بهادار باز منطقه یورو. در نگاه اول ، صندوق های اوراق قرضه مختلط در شروع بیماری همه گیر نسبت به سایر صندوق های اوراق بهادار (غیر صرب) (نمودار A ، پانل A) با جریان های تا حدودی خفیف تر روبرو شدند. با این حال ، صندوق های اوراق قرضه مختلط با وزن اوراق بهادار شرکت های بزرگتر نیز فشارهای بازخرید بزرگی را تجربه کردند (نمودار A ، پانل B). علاوه بر این ، سهم زیادی از دارایی های صندوق های اوراق قرضه مختلط توسط وجوه سرمایه گذاری عمدتاً در اوراق بهادار شرکت (نمودار B ، پانل A ، میله های سبز) نگهداری می شود. این نشان می دهد که صندوق های اوراق قرضه مختلط نیز با وجود تنوع گسترده تر بالقوه آنها در کلاسهای دارایی می توانند در معرض نقدینگی و ریسک اعتباری قابل توجهی قرار بگیرند.
نمودار A
شروع این بیماری همه گیر منجر به خروج عمده از صندوق های اوراق قرضه در مارس 2020 شد ، با بودجه سرمایه گذاری شده در اوراق قرضه کمتر مایع که با جریان های بزرگتر روبرو هستند
منبع: Refinitiv Lipper IM. یادداشت ها: پانل A: جریان های تجمعی از 1 مارس 2020 برای انواع مختلف صندوق های اوراق بهادار یورو. پانل B: جریان های تجمعی برای صندوق های اوراق قرضه مختلط ، بر اساس تخصیص اوراق بهادار شرکتی خود به Terciles تقسیم می شوند. جهان وجوه در پانل B تا حدودی کوچکتر است) ، زیرا داده های هلدینگ برای زیر مجموعه وجوه در دسترس نیست. در هر دو صفحه ، خط عمودی به شروع برنامه خرید اضطراری همه گیر (PEPP) اشاره دارد.
کل دارایی وجوه که عمدتاً در دارایی های نقدینگی کمتری سرمایه گذاری می کنند از سال 2015 به 2021 افزایش یافته است در حالی که دارایی های نقدی آنها تا سال 2018 کاهش یافته است و این امر به افزایش عدم تطابق نقدینگی در این دوره کمک می کند. کل دارایی های خالص وجوه که عمدتا در دارایی های کمتر نقدینگی سرمایه گذاری می کردند تقریباً دو برابر شده و تقریباً 1. 2 تریلیون یورو بین سالهای 2015 و 2021 ، اکنون بیش از نیمی از دارایی های خالص وثیقه مساحت یورو (نمودار B ، پانل A) را به خود اختصاص می دهد. در همین حال ، سهم پول نقد در آن وجوه بین سال 2015 و پایان سال 2018 کاهش یافته است (نمودار B ، پانل B). این نشان می دهد که عدم تطابق نقدینگی آنها در این دوره افزایش یافته است ، با توجه به اینکه اکثر بودجه همچنان به بازپرداخت روزانه ارائه می دهند. هنگام مقایسه سطح پول نقد در پایان فوریه 2020 با جریان وجوه در مارس 2020 ، تقریبا نیمی از وجوهی که عمدتاً در دارایی های کمتر مایع سرمایه گذاری می کنند ، جریان های خروجی را تجربه می کنند که از سطح دارایی های نقدی آنها فراتر رفته است.[6] پس از آغاز بیماری همه گیر ، وجوهی که در درجه اول در معرض دارایی های کمتر مایع قرار گرفته بودند ، از نظر مادی دارایی های نقدی خود را در سالهای 2020 و 2021 افزایش دادند ، و این نشان می دهد که رفتار شکاری در مدیریت نقدینگی در بین مدیران صندوق است.
نمودار ب
کل دارایی بودجه که عمدتاً در معرض دارایی های نقدینگی کمتری قرار دارند افزایش یافته است ، در حالی که دارایی های نقدی آنها تا پایان سال 2018 کاهش یافته و پس از شروع همه گیر از نظر مادی افزایش یافته است
منبع: Refinitiv Lipper IM. یادداشت ها: پانل A: کل دارایی های خالص در پایان سال وجوه که عمدتاً در معرض دارایی های مایع کمتری قرار دارند. پانل B: منابع نقدی به عنوان سهم کل دارایی های خالص در پایان سال وجوه که عمدتاً در معرض دارایی های نقدینگی کمتری قرار دارند. وجوه موجود در این نمونه شامل صندوق های اوراق بهادار بازار ، بازده بالا و در حال ظهور و همچنین صندوق های اوراق قرضه مختلط است که حداقل 71 ٪ از سبد سهام آنها را در اوراق قرضه شرکت ها سرمایه گذاری کرده است (که مربوط به سومین دوره در میان صندوق های اوراق قرضه مختلط است. میانگین تخصیص اوراق بهادار شرکت بین سالهای 2015 و 2021).
عدم تطابق نقدینگی در صندوق های اوراق قرضه باز منطقه یورو رواج دارد و از زمان انتشار توصیه های FSB در سال 2017 کاهش نیافته است. یافته های موجود در این جعبه نشان می دهد که ترکیب دارایی صندوق های اوراق بهادار منطقه یورو یک عامل اصلی مؤثر بر سطح رستگاری ها در طول استدوره استرس بازار. ترکیب دارایی همچنین عامل مهمی در تعیین توانایی صندوق در تحقق بازخریدهای بزرگ در شرایط استرس زده بازار است. اگرچه بیشتر وجوه هایی که عمدتاً در دارایی های نقدینگی کمتر سرمایه گذاری می کنند ، پول کافی برای تأمین جریان مارس 2020 با پول نقد ندارند ، اما وجوهی با نقدینگی دارایی پایین تر به طور کلی تمایل به نگه داشتن سطح بالاتر از وجوه سرمایه گذاری در دارایی های نقدینگی بیشتر دارند. اما مدیران دارایی لزوماً انگیزه ای برای حفظ سطح کافی از دارایی های مایع ندارند ، همانطور که با پاسخ پرویکلیکال به شوک همه گیر پیشنهاد شده است. سیاست هایی که هدف از آن برای تراز کردن شرایط بازخرید بهتر با نقدینگی دارایی و استراتژی سرمایه گذاری است ، به این ترتیب به افزایش مقاومت وجوه باز ، به ویژه در شرایط استرس بازار کمک می کند. چنین اقداماتی می تواند شامل دوره های اطلاع رسانی یا فرکانس های بازخرید پایین تر در سمت بدهی ها و بافرهای نقدینگی بزرگتر در سمت دارایی باشد ، که می تواند توسط ابزارهای ضد رقیق مانند قیمت گذاری نوسان تکمیل شود.[7]
به عنوان مثال ، بخش 5. 2 با عنوان "پرداختن به عدم تطابق نقدینگی و اهرم در بخش مالی غیر بانکی" ، بررسی ثبات مالی ، ECB ، مه 2022 را ببینید.
به عنوان مثال ، چن را ببینید. س. ، گلدشتاین ، I. و جیانگ ، دبلیو. ، "مکمل های بازپرداخت و شکنندگی مالی: شواهدی از جریان صندوق های متقابل" ، مجله اقتصاد مالی ، جلد. 97 ، شماره 2 ، 2010 ، صص 239-262 ؛Goldstein ، I. ، Jiang ، H. and Ng ، D. T. ، "جریان سرمایه گذار و شکنندگی در صندوق های اوراق بهادار شرکت" ، مجله اقتصاد مالی ، جلد. 126 ، شماره 3 ، 2017 ، صص 592-613 ؛Jiang ، H. ، Li ، Y. ، Sun ، Z. and Wang ، A. ، "آیا نقدی بودن صندوق متقابل شکنندگی را به قیمت دارایی معرفی می کند؟شواهدی از بازار اوراق بهادار شرکت ها "، مجله اقتصاد مالی ، جلد. 143 ، شماره 1 ، 2022 ، صص 277-302 ؛and Grill ، M. ، Molestina Vivar ، L. and Wedow ، M. ، "تعلیق صندوق های متقابل در طول آشفتگی بازار Covid-19-نقدینگی دارایی ، ابزارهای مدیریت نقدینگی و اثرات سرریز" ، نامه های تحقیقاتی مالی ، جلد. 50 ، 2022.
طبقه بندی توسط Refinitiv Lipper IM از نزدیک با تمرکز سرمایه گذاری واقعی صندوق ها مطابقت دارد. با ادغام داده های منابع از لیپر (از 31 دسامبر 2020) با داده های سطح اوراق بهادار از پایگاه داده اوراق بهادار متمرکز ، می فهمیم که 86 ٪ از کل دارایی های خالص صندوق های اوراق بهادار با بازده بالا در اوراق با بازده بالا سرمایه گذاری می شود و 93٪ از کل دارایی های خالص صندوق های اوراق بهادار بازار در حال ظهور در اوراق بهادار بازار نوظهور سرمایه گذاری می شود.
میانگین سطح پول نقد که توسط وجوه سرمایه گذاری شده عمدتاً در دارایی های نقدینگی کمتر در پایان فوریه 3. 8 ٪ بود ، در حالی که میانگین خروج بین 1 تا 26 مارس برابر با 4. 1 ٪ بود. توجه داشته باشید که با توجه به تماس های حاشیه ای که برخی از صندوق های سرمایه گذاری با آن روبرو هستند ، جریان خروجی احتمالاً دست کم گرفتن نیازهای احتمالی نقدینگی در طول آشفتگی مارس 2020 است.
برای تجزیه و تحلیل بافرهای نقدینگی کلان ، به Di Iasio ، G. ، Kaufmann ، C. and Wicknig ، F. ، "تنظیم کلان صندوق های سرمایه گذاری" ، سری مقاله کار ، شماره 2695 ، ECB ، اوت 2022 مراجعه کنید. توسط Refinitiv Lipper IM از نزدیک با تمرکز سرمایه گذاری واقعی صندوق ها مطابقت دارد. با ادغام داده های منابع از لیپر (از 31 دسامبر 2020) با داده های سطح اوراق بهادار از پایگاه داده اوراق بهادار متمرکز ، می فهمیم که 86 ٪ از کل دارایی های خالص صندوق های اوراق بهادار با بازده بالا در اوراق با بازده بالا سرمایه گذاری می شود و 93٪ از کل دارایی های خالص صندوق های اوراق بهادار بازار در حال ظهور در اوراق بهادار بازار نوظهور سرمایه گذاری می شود.
