به عنوان یک مشترک، هر ماه 10 مقاله هدیه دارید. هر کسی می تواند آنچه را که به اشتراک می گذارید بخواند.
این مقاله را بدهید. این مقاله را بدهید
توسط H. Erich Heinemann
- 4 اوت 1983
این نسخه دیجیتالی یک مقاله از آرشیو چاپی تایمز است، قبل از شروع انتشار آنلاین در سال 1996. برای حفظ این مقالات همانطور که در ابتدا ظاهر می شدند، تایمز آنها را تغییر، ویرایش یا به روز نمی کند.
گاهی اوقات فرآیند دیجیتالی کردن خطاهای رونویسی یا مشکلات دیگری را ایجاد می کند. ما به کار برای بهبود این نسخه های آرشیو شده ادامه می دهیم.
به نظر می رسد که دولت ریگان در تصمیم خود برای پیوستن به سایر کشورهای صنعتی بزرگ در مداخله اساسی در تجارت ارز خارجی به منظور هدایت ارزش دلار، یک قمار سیاسی حساب شده انجام داده است. مقامات ارشد دولت گفتند که متقاعد شده‌اند که معاملات از این نوع، اگر اصلاً مؤثر باشد، تنها تأثیر لحظه‌ای بر قیمت‌ها در بازار ارز دارد. آنها معتقدند ارزش پول توسط عوامل اساسی مانند تفاوت در نرخ رشد موجودی پول کشورها و تورم بین کشورها تعیین می شود - نه با فراز و نشیب معاملات روزانه در بازارهای مالی جهان.
در واقع، لری اسپیکس، سخنگوی کاخ سفید، دیروز تلاش خود را کرد و تاکید کرد که «هیچ تغییری» در سیاست مداخله واشنگتن تنها در زمانی که تجارت ارز «بی نظمی» باشد، وجود ندارد.
با این حال، از جنبه سیاسی، کاخ سفید و خزانه داری به خوبی آگاه هستند که موضع دکترینی آنها در برابر مداخله در تجارت ارز عامل تحریک کننده بزرگی در روابط این کشور با نزدیک ترین متحدانش - به ویژه آلمان غربی و ژاپن - بوده است.
یک مقام سابق وزارت امور خارجه با روابط نزدیک با دولت گفت: «با ادامه مذاکرات تسلیحات استراتژیک و با استقرار موشک‌های کروز در اروپا در پاییز، بسیار مهم است که این حس را تقویت کنیم. وحدت در اتحادما باید به عنوان "در تیم" دیده شویم. این مقام افزود که "من گمان می کنم که رئیس جمهور با صدراعظم هلموت کهل در بن تماس گرفته است."
این مقام مسئول و همچنین افراد دیگری که به خوبی با تفکرات دولت آشنا هستند، پیشنهاد می‌کند که توالی وقایع منتهی به تصمیم هفته گذشته برای مشارکت در مداخله مشترک در بازارهای ارز، تقریباً به شرح زیر است:
از اواخر ماه مه، سیستم فدرال رزرو سیاست پولی خود را در تلاش برای کنترل آنچه به عنوان نرخ رشد بیش از حد در عرضه پول تلقی می شود، تشدید کرده است.
به گفته پل آ. ولکر، رئیس فدرال رزرو، این تشدید موقتی است و در هر صورت هدف آن حفظ اعتبار استراتژی میان مدت بانک مرکزی برای کنترل تورم است. اما اثر کوتاه مدت اقدام فدرال رزرو افزایش قابل توجه نرخ بهره بوده است و این عاملی است که معامله گران در بازارهای ارز خارجی به آن واکنش نشان داده اند. مناقصه تهاجمی برای دلار
معامله گران به شدت برای دلار مناقصه کرده اند که در هفته گذشته و روز دوشنبه قیمت ارز ایالات متحده را در رابطه با مارک آلمان بیش از 4 درصد افزایش داد.
یک مقام بانک مرکزی گفت: «در حالی که انقباض ها ادامه دارد، ممکن است مجبور شویم برای جلوگیری از افت قیمت دلار مداخله کنیم.»
یک مقام ارشد در سیستم فدرال رزرو اذعان کرد که دخالت مشترک ایالات متحده، کشورهای بزرگ اروپایی و ژاپن در بازارهای ارز در جمعه گذشته به دلیل کاهش شدید ارزش مارک آلمان در روزهای اخیر و به میزان کمتری آغاز شد. میزان، در ارزش ین ژاپن با افزایش متناظر در ارزش دلار.
او گفت: «هیچ تغییری در مبانی بازار برای توجیه این نوع افزایش دلار، در بالای سطحی که قبلاً خیلی بالا بود، وجود نداشت». این تعریف من از یک بازار نازک و بی نظم است. ما مجبور شدیم برای مقابله با اثر باند واگن در بازار مداخله کنیم.»
یک مقام وزارت خزانه داری اضافه کرد که دولت ریگان تنها به تعهدات خود مبنی بر مداخله مشترک در نشست اقتصادی سران ویلیامزبورگ، ویرجینیا در ماه می عمل می کند. پروژه هدف مداخله
او گفت: "این یک بازار بی نظم بود و ما باید با آن مقابله می کردیم."
در عین حال، مقامات فدرال رزرو با احتیاط اعلام کردند که انتظار ندارند عملیات مداخله تاثیر قابل توجهی بر کاهش سطح قیمت دلار داشته باشد.
یکی از مقامات بلندپایه گفت: "یک روش خام برای بیان آن، این است که ما در تلاش هستیم تا دلار را بالا نبریم اما آن را پایین نیاوریم." یکی از جنبه های کلیدی حرکت دولت به سمت خارج از کشور است.- بازارهای مبادلاتی این است که انتظار می رود سیستم فدرال رزرو برای "عفونی کردن" اثر پولی این معاملات اقدام کند.(فدرال رزرو که به عنوان عامل خزانه داری عمل می کند، عموماً مسئول اجرای مداخله دولت در بازارهای ارز است.)
برای عقیم کردن این معاملات، فدرال رزرو باید اسکناس های خزانه داری را از سبد داخلی خود بفروشد تا افزایش ارزهای خارجی را که در بازارهای مبادله با فروش دلار به دست آورده، جبران کند. بنابراین، حداقل در تئوری، سیاست فدرال رزرو - که با رشد عرضه پول کشور سنجیده می شود - نباید تحت تأثیر قرار گیرد. افزایش نرخ وجوه فدرال
معامله گران گفتند که تا حدی به عنوان بازتابی از چنین فروش هایی، نرخ وجوه فدرال در وام های یک شبه بین بانک ها به تقریبا 10 درصد افزایش یافت، حرکتی که یک معامله گر ارز را بر آن داشت تا بپرسد که آیا فدرال رزرو با یک دست تلاش خود را لغو می کند. برای انجام دادن با دیگری.»
دنیس اس. کارنوسکی، اقتصاددان ارشد Conti Commodity Services در شیکاگو و یکی از مقامات سابق خزانه داری در دولت ریگان، هشدار داد که "مداخلات عقیم شده راهی برای کار نکردن دارند."
آقای کارنوسکی افزود: "امیدوارم این فقط یک حرکت موقتی باشد و نه یک تغییر اساسی در سیاست."
اگر این یک تغییر اساسی در سیاست است، پس دولت با تورم مقابله می کند و من از این می ترسم.
اگر فدرال رزرو افزایش ارزهای خارجی را خنثی نکند و در واقع اجازه دهد این دارایی ها به منبعی برای تسریع بیشتر در رشد عرضه پول داخلی تبدیل شوند، مداخله در بازارهای ارز به طور بالقوه تورمی خواهد بود.
