در شرایط گسترده, یک دارایی دیجیتال یک دارایی غیر ملموس است که ایجاد شده است, معامله, و ذخیره شده در یک فرمت دیجیتال. با استفاده از این تعریف, در زمینه بلاکچین, دارایی های دیجیتال شامل ارز رمزنگاری شده و رمزنگاری نشانه.
توکن و ارز رمزنگاری شده اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند زیرا هر دو دارایی دیجیتال در بلاک چین هستند. بزرگترین تفاوت بین یک ارز دیجیتال و یک توکن این است که ارزهای رمزنگاری شده دارایی بومی یک بلاکچین مانند بیت کوین یا اتریوم هستند در حالی که توکن ها بر روی یک بلاکچین موجود با استفاده از قراردادهای هوشمند ساخته می شوند. معمولا اینها نشانه های ایپ-20 هستند.
نمودار زیر شباهت های این دو را خلاصه می کند:
همانطور که می بینیم اینها از دیدگاه کاربر نهایی تا حد زیادی یکسان هستند. با این وجود تفاوت های فنی زیادی بین این دو وجود دارد. بیایید کمی عمیق تر به تفاوت های فنی بپردازیم:
بلاکچین, بلوک, معاملات, و امضا
در اینجا یک مقدمه گردباد به بلاکچین است:
- کاربران نهایی از رمزنگاری کلید عمومی برای امضای دیجیتالی اطلاعات استفاده می کنند
- این اطلاعات امضا شده یک معامله است
- معامله به یک شبکه همتا به همتا از رایانه هایی که نرم افزار گره بلاکچین را اجرا می کنند پخش می شود
- همه گره ها باید در مورد معتبر بودن یا نبودن معامله به اجماع برسند
- اگر تراکنش معتبر باشد به بلاک اضافه می شود که مجموعه ای از تراکنش ها است
- بسیاری از کامپیوترها در شبکه ساخت این بلوک از معاملات, اما تنها یک بلوک می شود در یک زمان اضافه
- این بلوک ها یک زنجیره واحد را تشکیل می دهند که بلاک چین نامیده می شود
توجه داشته باشید که بسیاری از جزییات به خاطر اختصار از توضیحات فوق کنار گذاشته شده است.
رمزنگاری کلید عمومی در شبکه های بلاکچین عمدتا برای امضای دیجیتالی اطلاعات و سپس تایید این امضاها استفاده می شود. این روند ایجاد معامله و تایید معامله بود. کاربر دارای یک کلید خصوصی و یک کلید عمومی است و باید کلید خصوصی را مخفی نگه دارد در حالی که اجازه می دهد کلید عمومی به طور گسترده پخش شود.
انتقال معاملات در مقابل معاملات تعامل قرارداد هوشمند
در بیت کوین و در بسیاری از بلاک چین های دیگر اطلاعاتی که امضا می شد مربوط به انتقال یک حساب از خودش به یک حساب دیگر بود. این واحدها در پروتکل های نرم افزاری خود نرم افزار بلاک چین رمزگذاری می شوند و به عنوان ارز دیجیتال شناخته می شوند. در این سیستم فقط یک نوع معامله وجود دارد.
در اتریوم و بسیاری از بلاک چین های دیگر که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می کنند اطلاعات امضا شده مربوط به یک حساب بود که واحدهای ارز دیجیتال را از خودش به یک حساب دیگر منتقل می کرد. با این حال, اینها مفهوم جدیدی را اضافه می کنند که می توانید "قراردادهای هوشمند" داشته باشید که به طور مستقل کد و داده های ذخیره شده در بلاک چین را اجرا می کنند. این قراردادهای هوشمند ممکن است به عنوان نوع خاصی از حساب در نظر گرفته شوند. در حال حاضر یک حساب ممکن است اطلاعاتی را امضا کند که هیچ واحد رمزنگاری را انتقال نمی دهد اما در عوض حاوی دستورالعمل هایی برای یک قرارداد هوشمند برای اجرای برخی از کد ها یا ذخیره برخی داده ها است. در این سیستم دو نوع معامله وجود دارد. اطلاعات بیشتر در مورد قراردادهای هوشمند در چگونه برای ساخت یک پشته کامل داپ در روپیه.
توکنها
توکن ها بسیار شبیه به ارزهای دیجیتال رفتار می کنند به این معنا که نوعی ارز هستند که در یک بلاک چین وجود دارد و می توانند از یک حساب به حساب دیگر منتقل شوند. با این حال, بر خلاف ارز رمزنگاری, رفتار خود را به خود نرم افزار بلاکچین ساخته شده است. بجای, رفتار خود را ناشی از پیاده سازی در قراردادهای هوشمند. این قراردادهای هوشمند واحدهای توکن منتقل شده بین حسابها را جمع می کنند.
برای انتقال واحدهای این توکنها یک حساب تراکنشی را امضا میکند که به قرارداد هوشمند میگوید تعدادی از واحدهای توکن را از حساب خود بدهکار کند و به همان تعداد واحد توکن را به حساب دیگر بپردازد. اکثر توکنها مطابق با استاندارد ایپ-20 توکن هستند و در واقع اکثر قراردادهای هوشمند در شبکههای بلاکچین از این نوع هستند.
هنگام تعامل با شبکه های بلاک چین مهم است که از این تمایز مطلع شوید. در اتریوم اتر ارز رمزنگاری شده است و سایر "ارزها" توکن هستند. به همین ترتیب, در روپیه, گلبول قرمز رمزنگاری ارز است, و دیگر "ارزهای" نشانه هستند. برخی از دلایل عملی برای توجه به این موارد این است که:
- هزینه ها (یا گاز) برای معاملات هنگام انتقال ارز رمزنگاری شده ارزان تر و هنگام انتقال نشانه ها گران تر است.
- هزینه ها (یا گاز) همیشه در ارز رمزنگاری شده پرداخت می شود و بنابراین هنگام انتقال توکن ها همچنان به مقداری ارز رمزنگاری شده در همان حساب نیاز خواهید داشت.
توجه داشته باشید که هنگامی که صحبت کردن در مورد نشانه, شما را به شرایط را ببینید ERC-20 و همچنین ای پی-20. این هر دو یکسان هستند . در ابتدا فرایند تعریف استانداردها برای اتریوم و شبکههای سازگار با اتریوم "درخواست اظهار نظر اتریوم"نامیده میشد. این روند تاکنون اصلاح شده و به "پیشنهاد بهبود اتریوم"تغییر نام داده است.
حتما مقاله بعدی ما در این سری را بررسی کنید, در مورد چگونگی دریافت ارز رمزنگاری شده, با استفاده از پاورپگ: چگونه می توان با استفاده از پاورپگ ساخته شده است
